Φόρτωση ...

Βιβλιοπαρουσίαση στο περιοδικό "Νέα Σκέψη" για το "…και οι σκιές γινήκαν φως"

Μια απλή πορεία ενός ανθρώπου καθημερινού από τις σκιές της ανασφάλειας και της αμφιβολίας προς το φως. Μια πορεία που προσδιορίζεται μεν αλλά δεν περιορίζεται από αρχή και τέλος. Γιατί η μεν αρχή είναι πάντοτε ανοικτή, γι΄ αυτούς που αποφασίζουν να διαβούν το κατώφλι (πολλοί οι κλιτοί ολίγοι οι εκλεκτοί), κι αυτοί που ατελείωτα προσπαθούν ορειβατώντας στο δρόμο προς τη μακρινή μοναδική κορυφή.

 

Δείγμα γραφής από απόσπασμα του βιβλίου: ...Όταν ένα μωρό κλαίει, ασυνείδητα εναποθέτει τον φόβο του ή την οποιαδήποτε άλλη κατάστασή του στη μητέρα του, η οποία με την φροντίδα της το απαλλάσει από την δυσκολία του. Επομένως, αν κι εγώ παρέδιδα στην Οντότητα το λάθος μου, όχι μόνο θα μου έδειχνε πώς να το διορθώσω και θα περνούσα στην αφοβία, αλλά θα το έλυνε εκείνη για μένα... Κι όλα αυτά «συν Αθηνά και χείρα κίνει».

 

Κώστας Στεφανόπουλος, λογοτέχνης

Περιοδικό Νέα Σκέψη

Ιανουάριος - Μάρτιος 2014

Τεύχος 529